Η σύφιλη είναι μικροβιακή λοίμωξη γνωστή από πολύ παλιά. Το αίτιο της σύφιλης είναι η ωχρά σπειροχαίτη, ένα μικρόβιο νηματοειδές με 14-20 σπείρες.
Υπάρχουν τρία στάδια της νόσου.
1ο Στάδιο: Αρχικά 2-6 βδομάδες μετά τη μόλυνση, εκδηλώνεται συνήθως ένα ανώδυνο μονό κυκλικό έλκος στα γεννητικά όργανα, στο πρωκτό ή στο στόμα, με διόγκωση των λεμφαδένων της περιοχής. Ακόμη και χωρίς θεραπεία το στάδιο αυτό συνήθως υποχωρεί αλλά το μικρόβιο δια μέσω του λεμφικού συστήματος διασπείρεται στον οργανισμό και το νόσημα εξελίσσεται στο δεύτερο στάδιο.
2ο Στάδιο: Στη συνέχεια μετά από 1-6 μήνες μπορεί να εμφανισθούν διάφορα εξανθήματα σε μία ή περισσότερες περιοχές του σώματος (παλάμες, πέλματα, κορμός), με γενική αδιαθεσία, κακουχία, πυρετό, αρθραλγίες, κ.α. Και σ’ αυτό το στάδιο η μεταδοτικότητα είναι μεγάλη.
3ο Στάδιο: Στο στάδιο αυτό η νόσος προσβάλλει όλα τα όργανα, κυρίως όμως το δέρμα, τα οστά, το νευρικό και το καρδιαγγειακό σύστημα, αφήνει μόνιμες βλάβες, και μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο. Κατά την εγκυμοσύνη, αν δεν τεθεί εγκαίρως η διάγνωση και χορηγηθεί σχετική θεραπεία, μπορεί να μολυνθεί το νεογέννητο (συγγενής σύφιλη).
Διάγνωση: Η διάγνωση της νόσου γίνεται με αιματολογικές εξετάσεις για την ανίχνευση ουσιών παραγόμενων από τα βακτηρίδια που προκαλούν σύφιλη. Η παλαιότερη δοκιμασία είναι η VDRL. Άλλες εξετάσεις αίματος περιλαμβάνουν τις RPR και FTA-ABS.
Θεραπεία: Η αποτελεσματική θεραπεία της σύφιλης περιλαμβάνει τη χρήση αντιβιοτικών. Φάρμακο εκλογής είναι η πενικιλλίνη ή η δοξυκυκλίνη που πρέπει να χορηγείται όχι μόνο στον ασθενή αλλά και τον/την σύντροφό του.
Πρόληψη: Ο ασθενής πρέπει να υποβάλλεται σε ορολογικές εξετάσεις στους 3, 6, 12, και 24 μήνες μετά τη διάγνωση της νόσου, προκειμένου να διαπιστωθεί η αποδρομή της λοίμωξης. Είναι απαραίτητο να αποφεύγεται η σεξουαλική επαφή, μέχρις ότου δύο διαδοχικές ορολογικές δοκιμασίες δείξουν ότι η λοίμωξη θεραπεύτηκε. Η σύφιλη είναι ιδιαίτερα μεταδοτική μέσω σεξουαλικής επαφής κατά το πρωτογενές και δευτερογενές της στάδιο.
